DESCRIZIONE
Il Sardo è una lingua minoritaria parlata da “appena” un milione e duecentomila persone. Una lingua con la medesima dignità di tutte le altre lingue del mondo, ufficialmente riconosciuta dalla Comunità Europea e tutelata dallo Stato italiano.
Una lingua da salvaguardare perché è l’elemento di identità culturale più distintivo del nostro popolo, che vive oggi in una situazione di emarginazione (situazione di diglossia e dilalia), che ne rende difficile l’utilizzo nel quotidiano.
Perché tutti coloro che discettano di Sardo, della sua storia, della sua struttura morfo-sintattica lo fanno in Italiano e non lo fanno, invece, in Sardo, come sarebbe normale che fosse?
Abbiamo cercato di dare una risposta a questa domanda raccontando finalmente la storia della lingua sarda interamente in Sardo, nelle due macrovariètà, Campidanese e Logudorese, con traduzione in Italiano. Un racconto agile, sintetico, scorrevole, alla portata di tutti, con un buon apparato bibliografico.
Una storia che parte dalla romanizzazione della Sardegna e arriva al QR-Code, passando per la caduta dell’Impero romano d’occidente, per le Carte bollate dell’inizio dell’anno 1000, per la Carta de Logu, per le prime scuole di grammatica del ‘500, viaggiando attraverso la letteratura sardo-ispanica, l’epoca del Proibizionismo linguistico, fino ai lessicografi, ai padri della linguistica sarda, ai cantadoris, agli scrittori del ‘900, ai padri del movimento linguistico sardo, fino ai cantanti e agli artisti moderni che usano il Sardo come lingua veicolare.
Un libro moderno e interattivo (“sparando” i QR Code che troverà al suo interno, il lettore potrà ascoltare i brani dei vari artisti e spostarsi agevolmente sul web) che nasce per diventare sia una fonte di formazione e informazione, che un importante strumento didattico per l’apprendimento della storia della lingua sarda per lettori di ogni età.
La presenza contemporanea, su ogni pagina del libro, del Campidanese e del Logudorese permetterà al lettore più curioso di familiarizzare con il lessico e la struttura morfo-sintattica del Sardo nelle due macrovarietà che si raffrontano col testo italiano a fronte.
SARDO LOGUDORESE
Su Sardu est una limba de minoria faeddada dae unu milione e dughentas mizas persones. Una limba cun sa matessi dinnidade de totu sas àteras limbas de su mundu, reconnòschida ufissialmente dae sa Comunidade de Europa e amparada dae s’Istadu italianu.
Una limba chi cheret difèndida proite est su prus elementu de identidade culturale chi caraterizat su pòpulu nostru , chi, a die de oe, bivit in d-una situassione de isarcamentu ( realidade de diglossia e dilaia), chi nde rendet difìtzile s’impreu sou fitianu.
Proite amus chi totu sos chi faeddan de Sardu, de s’istòria sua, de s’istrutura morfo-sintatica sua , lu faghen in Italianu e non lu faghen, imbetzes, in Sardu, comente iat a èssere giustu ch’esseret?
Amus chircadu de agatare una resposta a custa dimanda contende e iscriende in finis s’istòria de sa limba sarda, totu in Sardu, in sas duas macro-bariedades Campidanesa e Logudoresa- Nugoresa, cun sa tradusidura in Italianu. Unu contu lestru, resumidu bene, chi potat iscùrrere, a tretu de totus e fintzas cun d-una bona setzione bibliogràfica.
Un’istòria chi partit dae sa romanisadura de sa Sardìnnia e arribbat fintzas a su QR-Code, passende peri sa ruta de s’Imperu romanu de ocidente, peri sas Cartas bulladas de s’incomintzu de s’annu 1000, peri sa Carta de Logu, peri sas primas iscolas de gramàtica de su ‘500, biazende peri sa literadura sardu-ispànica, s’edade de su Proibitzionismu limbìsticu, fintzas a sos lessicògrafos, a sos babbos de sa limbìstica sarda, a sos cantadores/ cantadoras a sos iscridores de su ‘900, a sos babbos de su movimentu limbìsticu sardu, fintzas a sos cantantes e a sos artistas de oe, chi imperan su Sardu comente limba veicolare.
Unu lìberu modernu e interativu (“iscupetende” sos QR-Code chi at a agatare aintro su lìberu, su letore at a pòdere iscultare sas cantones de sos artistas, movènde-sì cun fatzilidade in sa retza), chi naschet siat pro bessire un’aina didàtica de importu pro s’imparu de s’istòria de sa limba sarda pro letores de calesisiat edade.
Sa presèntzia a su matessi tempus de su Campidanesu e su Logudoresu in donzi pàzine de su lìberu, at a agiudare sos letores prus curiosos a leare cufidèntzia cun su lèssicu e s’istrutura morfo-sintàtica de su Sardu in sas duas macrobariedades chi si cumparan cun su testu italianu a cara.
SARDO CAMPIDANESE
Su Sardu est una lìngua de minoria fueddada de 1.200.000 personis. Una lìngua cun sa matessi dinnidadi de totu is àteras lìnguas de su mundu, arreconnota ofitzialmenti de sa Comunidadi Europea e amparada de su Stadu italianu.
Una lìngua chi bolit difèndia poita est su prus elementu de identitadi culturali caraterìsticu de su pòpulu sardu, chi oindii bivit disamparau (in una realidadi de diglossia e dilalia) cun milli barrancus po s’imperu fitianu de sa lìngua.
Poit’est chi totu is chi chistionant de Sardu, de sa stòria sua, de sa strutura morfo-sintàtica, ddu faint in Italianu e no ddu faint in Sardu, a comenti iat a essi justu?
Eus circau de torrai sceda a custa pregonta scriendi una stòria de sa lìngua sarda totu in Sardu, in is duas macrobariedadis, Campidanesa e Logudoresa, cun sa tradusidura in Italianu. Unu contu prontu, mai longu, strìgili, a tretu de totus e finsas cun una bona setzioni bibliogràfica.
Una stòria chi partit de sa romanisadura de sa Sardìnnia e arribat finsas a su QR-Code, passendi peri sa derruta de s’Imperu romanu de ocidenti, peri is Cartas bulladas de s’inghitzu de s’annu 1000, peri sa Carta de Logu, peri is primus scolas de gramàtica de su ‘500, biaxendi peri sa literadura sardu-ispànica, s’edadi de su Proibitzionismu linguìsticu, finsas a is lessicògrafus, a is babus de sa linguìstica sarda, a is cantadoris, a is scridoris de su ‘900, a is babus de su movimentu linguìsticu sardu, finsas a is cantantis e a is artistas de oi, chi imperant su Sardu che a lìngua veicolari.
Unu lìburu modernu e interativu (“sparendi” is QR-Code chi at a agatai aìnturu a su lìburu, su ligidori at a podi ascurtai is cantzonis de is artistas e navigai cun fatzilidadi in s’arretza), chi nascit siat po bessiri una aina po sa formatzioni e s’informatzioni, e siat po essi un’aina didàtica de importu po s’imparu de sa stòria de sa lìngua sarda po ligidoris de calisisiat edadi.
Sa presèntzia a su matessi tempus de su Campidanesu e su Logudoresu in dònnia pàgini de su lìburu, at a agiudai is ligidoris prus crosidadosus a pigai cunfiantza cun su lèssicu e sa strutura morfo-sintàtica de su Sardu me is duas macrobariedadis chi si sprigant apari cun su testu italianu afaci.
Recensioni
Ancora non ci sono recensioni.